Του Ονασαγόρα
Οι προτάσεις του ΑΚΕΛ για το Κυπριακό και οι υποχωρήσεις
Ήταν θέμα χρόνου να επανέλθει η ακραία αντιπαράθεση μεταξύ ΑΚΕΛ και κυβέρνησης. Η σκληρή γραμμή του «Άντρου» συνεχίζεται κανονικά και με τη νέα ηγεσία του κόμματος. Μπορεί για λίγες εβδομάδες να δόθηκε υποχρεωτική ανακωχή λόγω διακοπών, αλλά όλοι ανέμεναν την επόμενη αντεπίθεση του ΑΚΕΛ. Και αυτή δεν άργησε να έρθει.
Η ξαφνική «πρόταση» του Αναστασιάδη για επιστροφή στο σύνταγμα του 1960 που άφησε όλους με το στόμα ανοιχτό, ακόμα και κάποιους στο Προεδρικό, αρκετούς στην Πινδάρου και πάρα πολλούς στην αντιπολίτευση, ήταν η αφορμή. Η δε επιμονή της κυβέρνησης ότι η πρόταση «στέκει» και δεν ήταν μια απλή απάντηση στις αιτιάσεις του Τατάρ, προκάλεσε νέες αναταράξεις σε πολλαπλά επίπεδα. Και το ΑΚΕΛ βρήκε την ευκαιρία να κατηγορήσει ξανά τον Αναστασιάδη για έλλειψη αξιοπιστίας, διολίσθηση προς την οριστική διχοτόμηση και ότι εγκαταλείπει την λύση ομοσπονδίας. «Αντί ο Πρόεδρος να επικεντρωθεί στην προσπάθεια επανέναρξης των διαπραγματεύσεων επιδίδεται σε ένα παιχνίδι δηλώσεων και εντυπώσεων με τον Τουρκοκύπριο ηγέτη Ερσίν Τατάρ» δήλωσε ο Χάρης Πολυκάρπου για να λάβει μια άνευ προηγουμένου απάντηση από τον Μάριο Πελεκάνο.
Από όσα αναφέρει στην απάντησή της η κυβέρνηση ξεχωρίζει η αναφορά στις προτάσεις του ΑΚΕΛ προς τον Αναστασιάδη, τις οποίες πολύ συχνά επικαλείται το κόμμα για να κατηγορήσει τον Αναστασιάδη ότι ενώ έχει εναλλακτική πρόταση δεν την εφαρμόζει. Πρώτη φορά η κυβέρνηση τοποθετείται επί των προτάσεων του ΑΚΕΛ ξεκάθαρα, μιλώντας για νέες παραχωρήσεις. «Πιστεύουν αλήθεια πως με τις προτάσεις περαιτέρω υποχωρήσεων που υπέβαλαν στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας θα αλλάξει στάση η Τουρκία ή ο κ. Τατάρ;» διερωτήθηκε ο Πελεκάνος, σημειώνοντας: «Τι επιτέλους εισηγούνται; Να αποδεχτεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τα όσα αξιώνουν Τουρκία και τουρκοκυπριακή ηγεσία;».
Αξιοσημείωτη ήταν και η παρέμβαση του ΕΛΑΜ στην όλη αντιπαράθεση, αφού η επιστροφή στο ενιαίο κράτος αποτελεί και δική του πολιτική. Το ΕΛΑΜ στήριξε την πρόταση Αναστασιάδη και κατηγόρησε ευθέως το ΑΚΕΛ ότι έχει εμμονή με την διχοτόμηση της Κύπρου. Κάποιοι, όπως ακούω, δεν έχουν παραξενευτεί καθόλου για την χθεσινή στήριξη του ΕΛΑΜ στον Αναστασιάδη.
Από την πλευρά του ο Αβέρωφ επέλεξε μια γρήγορη διαφυγή από την νέα καυτή πατάτα που έριξε ο Αναστασιάδης. Υποστήριξε ότι η ουσία είναι να καμφθεί η τουρκική αδιαλλαξία «και να μπούμε στον διάλογο για επίλυση του κυπριακού. Όχι να μετατοπίσουμε το θέμα της συζήτησης του Κυπριακού σε ένα καβγά για 14 διαβατήρια. Η απόφαση λήφθηκε, τελεία», είπε λες και χρησιμοποιούσε φαμόζο, με το οποίο ψέκασε και τελείωσε, που έλεγε και η γνωστή διαφήμιση.
Το deja vu του ασταμάτητου Αβέρωφ
Ο Αβέρωφ Νεοφύτου αμέσως μετά την επιστροφή του από τις διακοπές συνέχισε τον μαραθώνιο επαφών από την μία άκρη της Κύπρου στην άλλη. «Ούτε σε προεκλογικό για τις προεδρικές να βρισκόταν δεν θα έτρεχε τόσο» έλεγε χθες παλαιό Συναγερμικό στέλεχος. Χθες επισκέφθηκε τον δήμο Ιδαλίου και συναντήθηκε με τον Δήμαρχο Καλλένο ενώ προχθές είχε συνάντηση στην Πάφο με τον δήμαρχο Φαίδωνος. Και στις δύο συναντήσεις υπήρξε μια παρουσία, όχι κομματικού στελέχους αλλά εργολάβου, που έγινε αντιληπτή από τον Αβέρωφ που ένιωσε να βιώνει ένα deja vu. Και δεν πρόκειται για έναν οποιονδήποτε εργολάβο αλλά για τον πρώην εθνικό μας εργολάβο, επί προεδρίας Χριστόφια, Μιλτιάδη Νεοφύτου.
Ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ δεν άντεξε να μην ρίξει την ατάκα του, λέγοντας: «Και ένα σχόλιο. Χθες ήμουν στην Πάφο και πάλι εργολάβος ήταν ο Μιλτιάδης Νεοφύτου, ήρθα στο Δάλι πάλι ο Μιλτιάδης. Να τον συγχαρώ για την επιτυχία. Με το σπαθί τους οι εργολάβοι μέσα από διαφανείς και αντικειμενικές διαδικασίες, μέσα από τους σωστούς διαγωνισμούς και πιστεύουμε ότι με τα έργα που γίνονται δίνεται και η ευκαιρία στον τομέα τον κατασκευαστικό να ανακάμψει. Οι καλοί, οι συνειδητοί πάντα θα προχωρούν».
Έτσι, με μία μόνο φράση κατάφερε να υποδηλώσει και να... εμπεδώσει τη διαφάνεια και την αξιοκρατία.
--------------
*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένου πολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρη, ξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.
